Nie ma chyba bardziej pospolitego surowca wykorzystywanego w budownictwie niż cegła. Z cegły powstają domy, kościoły, budowle wielkie i małe, skomplikowane i bardzo proste. Człowiek wymyślił cegłę jako materiał, z którego buduje się szybko i bezproblemowo. Łatwo ją przenosić, można ją dowolnie formować i – w przeciwieństwie do kamienia – bez problemu obrabiać. Początkowo glinę – uformowaną w ceglany blok – jedynie suszono. Z czasem odkryto, że lepsze efekty dla budownictwa da jej palenie – to właśnie dzięki temu cegła stała się mniej krucha i o wiele bardziej trwała. Dziś jest powoli wypierana przez pustak, ale wciąż jej pozycja nie jest zagrożona. Wykorzystuje się ją do budowy ścianek działowych, ogrodzeń, kominów i na setki innych sposobów. W historii wiele budowli byłoby niemożliwe do wykonania bez użycia cegły. Piękno gotyckich katedr oparte jest na małych, glinianych, wypalanych blokach, które nadawały się o wiele bardziej do budowy skomplikowanych sklepień krzyżowo-żebrowych niż kamień. Niewiele osób wie także, że cegła nie wszędzie jest taka sama. Budowniczy wiedzą, że jej kolor i właściwości zależne są od gliny, z której jest wypalana. Podróżując po Polsce warto zwrócić uwagę jak zmienia się kolor cegły w zabytkach – o wiele ciemniejszy na Pomorzu niż w centralnej Polsce.
