Przemianę chropowatej, otynkowanej ściany w gładką niemalże jedwabistą powłokę uzyskamy poprzez zastosowanie gładzi. Gładź czyli mieszanka o malej granulacji, z której można uzyskać bardzo cienkie powłoki, sprawiają że ściany są bardzo gładkie. Najpopularniejsza z nich jest gładź gipsowa lub gipsowo-wapienna. Prosta do nakładania i łatwa do szlifowania. Bardzo wydajne. Gładzie cementowe i cementowo- wapienne dają gładką powierzchnie lecz nie tak idealną jak przy użyciu gładzi gipsowej. Natomiast mogą być stosowane również na zewnątrz. Mogą być również stosowane w pomieszczeniach, gdzie jest duża wilgotność. Do wygładzania wewnętrznych tynków wapiennych stosuje się również gładzie wapienne. Kolejnym rodzajem gładzi są polimerowe. Są to suche mieszanki lub gotowe pasty. Wykańcza się nimi suche powierzchnie, a nakładanie i obróbka jest łatwiejsza niż gładzi gipsowych. Mają równie niskie zużycie na 1 m 2 i pozwalają na osiągnięcie bardzo gładkich powierzchni. Oczywiście prace wykończeniowe wewnątrz nie muszą być wykonywane przy użyciu gładzi. Jeżeli odpowiada nam nie do końca gładka i równa powierzchnia lub kiedy chcemy na ścianach położyć tapety użycie gładzi nie jest wskazane. Nie kładziemy gładzi również w miejscach układania płytek ceramicznych, paneli ściennych lub innych okładzin. Również w przypadku użycia tynków glinianych nadających surowy, rustykalny wygląd pomieszczeniom bezzasadnie jest używanie gładzi.

Przed rozpoczęciem malowania wnętrz warto się zastanowić jaki rodzaj farby wykorzystać, zwłaszcza że rynek oferuje nie tylko szeroki wachlarz barw ale i rodzajów. Najpopularniejszym rodzajem farby jest akrylowa. Spoiwem takiej farby jest żywica akrylowa tworząca powlokę odporną na czynniki chemiczne, doskonale przepuszczająca parę wodną. Lecz pokrywa tylko niewielkie rysy. Do rodziny farb akrylowych należą farby lateksowe. Mają one jednak większą ilość żywic co korzystnie wpływa na elastyczność powłoki kryjącej, odpornej na szorowanie i pozwalającej oddychać ścianom. W przypadku kolejnej grupy farb, czyli winylowych spoiwem jest polichlorek lub polioctan winylu. Sprawia on, ze powłoka kryjąca jest gładka i odporna na zmywanie, lecz niezbyt doprze przepuszcza parę wodną co utrudnia oddychanie ścian. Dlatego raczej nie poleca się jej stosować w łazienkach , kuchniach czy pralniach. Natomiast idealnie pasuje do malowania pokoi dziennych, ze względu na trwałość kolorów oraz możliwość mycia nawet dużych powierzchni. Natomiast farbami łączącymi przepuszczanie powietrza z elastycznością i odpornością na mycie są farby akrylowo- lateksowe. Najnowszym produktem na rynku są farby ceramiczne. Jest to połączenie farby lateksowej z technologią mikrokuleczek ceramicznych. Pozwalają one uzyskać idealna gładkość przy cienkiej powierzchni nanoszenia farby. Ściana tak pomalowana nie chłonie brudu i kurzu, jest odporna na szorowanie nawet mocnymi detergentami.

Każde okno jest miejscem, w którym ucieka ciepło z mieszkania. Lecz z drugiej strony jest to również miejsce, przez które wpada światło słoneczne. Właśnie ich rozmieszczenie wpływa na energooszczędność domu. Przede wszystkim okna należy umieszczać na ścianie południowej. Wówczas zyski ciepła są największe. Warto również pamiętać by okna na tej ścianie były w miarę możliwości jak największe. Natomiast na elewacji północnej warto jest ograniczyć okna do minimum nie tylko co do ilości lecz również do wielkości okien. Można tam również zastosować okna o podwyższonej izolacji termicznej. Duże okna możemy zastosować w pomieszczeniach, w których temperatura może być obniżona w ciągu roku i nie ma potrzeby ich dogrzewania. Mam tutaj na myśli werandy i zimowe ogrody. natomiast takie okna nie powinny się pojawić na północnej stronie budynku oraz w miejscach zacienionych przez inne budynki i wysokie drzewa. Trzeba wziąć również pod uwagę fakt, że piekące słońce może nie tylko dawać przyjemne ciepło ale być uciążliwe. Dlatego warto okna zaopatrzyć w markizy, żaluzje lub rolety. Przy instalowaniu okien warto zastanowić się nad coraz bardziej popularnym ciepłym montażem. Jest to trwały, efektowny sposób uszczelniania miejsc osadzenia okien. Miejsce na styku okna i muru jest najbardziej narażone na utratę ciepła i przenikanie wilgoci. Najczęściej stosowanym materiałem montażowym jest pianka montażowa ale również dodatkowo do ciepłego montażu używa się folii oraz taśm termoizolacyjnych.

W zależności od miejsca oraz wysokości umieszczenia do wyboru mamy kilka typów baterii łazienkowych. Baterie naścienne mocuje się bezpośrednio do rur z ciepłą i zimna wodą. Taka bateria umieszczona nad wanna lub umywalką mocowana jest za pomocą nakrętek i uszczelek pierścieniowych. Najczęściej spotykanym rozstawem jest 15 cm. Połączenia do przewodów wodnych maskowane są za pomocą rozet w kolorze baterii. Baterie stojące inaczej zwane sztorcowymi mocuje się w otworach wykonanych w umywalce czy wannie. Średnica takich otworów to zazwyczaj 28-35 mm. Najpopularniejsze są baterie jednootworowe, czyli mocowane w jednym otworze. Spotykane są również baterie dwu, trzy czy czterootworowe. Te ostanie występują jedynie w przypadku wanien. Najbardziej znany typ baterii to bateria dwuuchwytowa, czyli taka, która ma osobny kurek do ciepłej i zimnej wody. Za ich pomocą reguluje się odpowiednia temperaturę wody w kranie. Połączenia pomiędzy elementami takiej baterii zabezpiecza się gumowymi uszczelkami chroniącymi przed przeciekaniem. Przeciwieństwem baterii dwuuchwytowej jest bateria jednouchwytowa zwana też mieszakową. Są one łatwiejsze w użytkowaniu, gdyż pokręcając jednym uchwytem możemy nastawić odpowiednie natężenie strumienia wody i jego temperaturę. W takiej baterii najważniejszym elementem jest głowica mieszająca, która powinna być szczelna oraz trwała.